E-bültene 
Funda Yıldız1 2Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Çocuk Endokrinoloji Kliniği, Edirne, Türkiye
Özet
Amaç: Bu çalışma, tip 1 diyabetes mellitus (T1DM) tanılı çocuk hastalarda tanı anında ve izlemde çölyak hastalığı (ÇH) gelişme sıklığının saptanması ve ÇH’nın T1DM’li olgularda büyüme ve metabolik kontrol üzerine etkisinin değerlendirilmesi amacıyla yapılmıştır.
Gereç ve Yöntemler: Bu çalışmada, bir üniversite hastanesinde Ocak 2007-Aralık 2018 yılları arasında T1DM tanısı alan ve diyabet süresi en az 1 yıl olan, düzenli takip edilen 243 olguda diyabet tanı anında ve takipte çölyak otoantikor taraması yapılmış ve pozitif olgularda ince barsak biopsisi ile ÇH tanısı doğrulanmıştır. ÇH’nın ve diyete uyumun büyüme ve metabolik kontrol üzerine etkisi değerlendirilmiştir.
Bulgular: Çalışmaya alınan 243 olgunun (124 erkek, 119 kız) çalışma anındaki ortalama yaşı 12,3±4,9 yıl, diyabet süresi ortalama 4,4±2,6 yıl ve T1DM tanı yaşı ortalama 7,6±4,6 yıldı. Olguların T1DM tanısı aldıklarında ortalama glikolize hemoglobin düzeyi (HbA1c) %11,9±2,57 idi. Çalışmaya alınan 243 T1DM’li olgunun %7’sinde (n=17) ÇH saptandı. ÇH tanısı alan olguların %88’i diyabet tanı anında, %12’si ise izlem sırasında tanı almıştı.
Tartışma: Çalışmamızda tip 1 diyabetli olgularda çölyak hastalığı sıklığı %7 oranında bulunmuş ve bu oran literatür verileriyle benzerlik göstermiştir. ÇH tanısı alan diyabetik olguların büyük çoğunluğunun diyabet tanı anında, az sayıda olgunun ise izlemin ilk 4 yılında tanı aldığı saptanmıştır. ÇH’nın doğrudan veya glutensiz diyete uyumsuzluğa bağlı olarak yalnızca diyabetin metabolik kontrolünü olumsuz etkilediği, ancak büyüme üzerine olumsuz bir etkisi olmadığı belirlenmiştir.
2Division of Pediatric Endocrinology, Department of Pediatrics, Trakya University Faculty of Medicine, Edirne, Türkiye
Abstract
Objective: The aim of this study is to determine the frequency of celiac disease (CD) in children with T1DM at the time of diabetes diagnosis and during follow-up, and to evaluate the effect of CD on growth and metabolic control in diabetic patients.
Material and Methods: In this study, celiac autoantibody screening was performed at the time of diabetes diagnosis and during follow-up in 243 regularly followed-up patients who were diagnosed with T1DM between January 2007 and December 2018 at a university hospital and had a diabetes duration of at least 1 year. In serology-positive patients, the diagnosis of CD was confirmed by small bowel biopsy. The effects of CD and dietary compliance on growth and metabolic control were evaluated.
Results: The mean age of the 243 patients (124 boys, 119 girls) at the time of the study was 12.3±4.9 years, the mean duration of diabetes was 4.4±2.6 years, and the mean age at T1DM diagnosis was 7.6±4.6 years. The average glycated hemoglobin level (HbA1c) of the patients when they were diagnosed with T1DM was 11.9±2.57%. The prevalence of CD in the patients was 7% (n=17), with 88% of the patients being diagnosed with diabetes at the time of diagnosis, and 12% diagnosed with CD during follow-up.
Conclusion: In our study, the prevalence of celiac disease in patients with type 1 diabetes was found to be 7%, similar to previous studies. It was determined that the majority of diabetic patients with CD were diagnosed at the time of diabetes diagnosis, and a small number of patients were diagnosed in the first 4 years of follow-up. We found that CD negatively affects the metabolic control of diabetes, either directly or due to non-compliance with the gluten-free diet, but does not affect growth in children with diabetes.
